In het verleden zag de wetenschap de wereld als een machine. Toch is de waarheid van de wetenschap niet absoluut. Elke keer wordt de waarheid bijgesteld door nieuw onderzoek en nieuwe ontdekkingen. Op deze pagina wordt kort het oude verhaal van de klassieke natuurkunde uit de 17e eeuw verteld. Daarnaast komen kort de natuurkundigde ontdekkingen van de kwantumtheorie van begin 20e eeuw aan bod. Onder Een ander geluid wordt ingegaan op het nieuwe verhaal.
1. Verhalen
Wij vertellen onszelf verhalen om ons leven te verklaren. Wetenschappelijke "verhalen" bepalen ons leven het sterkst. Ze bepalen ons beeld van de wereld en hoe die functioneert. We zijn geneigd wetenschap als de ultieme waarheid te zien.
Toch is het bij wijze van spreken een aflevering van een televisieserie. De televisieserie (de wetenschap) breidt zich elke keer uit met de volgende aflevering (een ontdekking). De volgende afleveringen (ontdekkingen) veranderen de inhoud van de vorige afleveringen (de wetenschappelijke kennis tot dan toe) gedeeltelijk of volledig.
2. Het "wetenschapsverhaal"
2.1 Klassieke natuurkunde
Ons huidige wetenschapsverhaal is grotendeels gebaseerd op de fundamentele ontdekkingen van de Engelse natuurkundige Newton in de 17e eeuw. Newton beschrijft een universum waarin alle materie in een driedimensionele ruimte en in tijd beweegt volgens bepaalde onveranderlijke wetten.
Het Newtoniaanse wereldbeeld gaat uit van een betrouwbare leefomgeving met een zich keurig volgens de regels gedragende materie die gemakkelijk herkenbaar is. Dit wereldbeeld werd bovendien versterkt door de evolutieheorie van Darwin, die stelt dat alleen de genetisch sterksten kunnen overleven. Dit houdt in dat er voor iedere winnaar ook een verliezer moet zijn.
2.2 Wereld als machine
Als je het huidige "wetenschapsverhaal" wilt uitdrukken in beeldspraak, dan kun je de wereld zien als een gigantische machine (Newton) en de mens als een overlevings-mechanisme (Darwin).
Dit heeft ertoe geleid dat de mens een steeds grotere controle heeft gekregen over zijn leefomgeving. Denk aan alle technologische vooruitgang die er door dit wereldbeeld is geboekt.
In de klassieke natuurkunde wordt degene die het expiriment uitvoert gezien als iemand die geen invloed uitoefent op de uitkomst van het wetenschappelijk onderzoek. Het is een neutrale waarnemer achter glas, die probeert op een objectieve manier de wereld om hem heen te doorgronden, die blijft functioneren ongeacht of hij waarneemt of niet.
3. Energie
Energie gedefinieerd vanuit de natuurkunde is de capaciteit van een systeem om warmte, straling, beweging of materie te produceren. De wereld om ons heen is dus opgebouwd uit verschillende vormen van energie. Zo is er bijvoorbeeld de actieve energie van zonnestralen, oceaanstromingen en getijden, wind en watervallen. Daarnaast is er potentiële energie zoals die onder meer in fossiele brandstoffen zoals steenkool opgeslagen ligt.
Een voorbeeld van energie (bronnen): een houtblok in een haardvuur zet de gestolde energie van het hout om in de energie van het vuur. Het vuur kan weer omgezet worden in mechanische energie om een locomotief in beweging te zetten.
4. Atomen
Om de kwantumtheorie, zoals deze begin 20e eeuw is ontwikkeld, wat inzichtelijker te maken volgen hieronder een aantal begrippen.
Materie zoals tafels en stoelen maar ook de natuur bestaat uit deeltjes. Dit zijn atomen. Het zijn bundelingen van energie die rond een kern draaien. In werkelijkheid is alles dus onophoudelijk in beweging maar omdat deze beweging zo snel gaat komt zij ons voor als "vaststaand".
Een atoom bestaat uit nog kleinere deeltjes ook wel subatomaire deeltjes of kwantumdeeltjes genoemd.
5. Kwantumtheorie
Voortbordurend op de atomen en subatomaire deeltjes houdt de kwantumtheorie onder meer het volgende in.
5.1 Pakketjes van energie
Subatomaire "deeltjes" zijn geen concrete miniscule voorwerpen zoals bijvoorbeeld microscopisch kleine biljartballen. Het zijn "pakketjes van energie" die snel heen en weer bewegen en die onmogelijk precies kunnen worden bepaald of op zichzelf worden begrepen, los van al het overige.
5.2 Golven en deeltjes
Bij kwantumdeeltjes is er sprake van een "alle-mogelijkhedenstatus". Dit houdt in dat kwantumdeeltjes zich soms als een deeltje gedragen. Het is dan een bepaald ding in een beperkte ruimte. Een andere keer gedragen kwantumdeeltjes zich als een golf. Het is dan een "trillend" wazig ding dat zich uitbreidt over een groot gebied in het ruimte-tijd continuüm. Het ruimte-tijd continuüm houdt in dat er slechts één entiteit bestaat, namelijk de ruimte-tijd. Deze ruimte-tijd bevat alle gebeurtenissen in het verleden, heden en toekomst in ons heelal.
5.3 Invloed waarnemer
De alle-mogelijkhedenstatus van kwantumdeeltjes in de vorm van een golf vervalt tot een vast deeltje zodra het wordt waargenomen of gemeten. Kwantumnatuurkundigen nemen aan dat er een deelnemende relatie moet bestaan tussen de waarnemer en het waargenomene. De waarneming of meting dwingt de "golf" om tot een vaste staat, een deeltje te vervallen. De waarnemer oefent invloed uit op de uitkomst. Deze ontdekking wekt het vermoeden dat het bewustzijn van de waarnemer het waargenomen "object" in het bestaan riep. Niets in het universum bestaat als een feitelijk "ding" althans onafhankelijk van onze waarneming ervan.
5.4 Overal aanwezig
Iedereen zal het er over eens zijn dat het onmogelijk is om op twee plaatsen tegelijk te zijn. Kwantumdeeltjes kunnen dat echter wel. Het is zo ongeveer als iemand die een huis wil kopen, probeert op hetzelfde moment in alle huizen in de straat te wonen, alvorens te kiezen in welk huis hij zich zal vestigen. Er zijn dus geen bepaalde lokaties, alleen maar een waarschijnlijkheid dat een kwantumdeeltje zich op een bepaalde plek zal bevinden.
5.5 Zonder oorzaak
Kwantumparen zijn kwantumdeeltjes die onlosmakelijk met elkaar zijn verbonden. Ook al zijn deze kwantumdeeltjes 150 kilometer van elkaar verwijderd dan nog kunnen ze met elkaar communiceren. Stel het kwantumpaar bestaat uit een rood en een geel deeltje. Dan kan het ene deeltje, laten we zeggen het rode deeltje, de eigenschappen van zijn wederhelft aannemen, laten we zeggen het gele deeltje. Op het moment dat een rood deeltje dan een geel deeltje wordt, wordt het gele deeltje automatisch rood. Subatomaire deeltjes op zich hebben dus geen enkele betekenis, zij kunnen uitsluitend worden begrepen binnen de samenhang van hun relaties (=het kwantumpaar waar ze onderdeel van uitmaken).
6. Een ander geluid
De kwantumtheorie is de basis voor een nieuw verhaal over hoe ons universum functioneert. Dit wordt verteld door wetenschappers en is te vinden op de webpagina: Een ander geluid.
De Waterroos voor energetische therapie:
06-13181427 | |
